yağmuru çok sevmemin herhangi bir melankolik nedeni filan yok. seviyorum, çünkü düşününce çok kutsal ve mistik bir şey. düşünsene birden bire gökyüzünden damlalar düşüyor böyle. sanki birisi üstümüze işiyor. kar daha da kutsal ve mistik. çünkü beyaz. düşün bi. lütfen.
- yağmurda yürümenin sevdiğim tek yanı, kafamın üstündeki şemsiyeye düşen yağmur damlalarının çıkardığı pıt sesleridir. yoksa niye seveyim ıslak.
20 Nisan 2010
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
pıt
YanıtlaSilpıt pıt pıt pıt pıtıtıttıııtıtıtıtı...
Henüz ıslak'ın nasıl bir şey olduğunu keşfetmediğindendir belki. İnsanların birbirlerinin şemsiyeleri altına girmeye çalışırkenki o inanılmaz çabalarını. İzlemek. Neşeyle özgür damlaları yüzüne çarpması için izin vermek falan. Sonra donuna kadar ıslandığında kalabalık bir yere girmek. İnsanların senden vebalıymış gibi kaçması. Kıkırdamak gelir belki içinden. Belki de bir gün denersin. Gibi.
YanıtlaSil-Senin gibi hissedip senin gibi yazmamın nedeni aniden sen olma isteğimdi aslına. Engel olmak istemedim bu isteğe. İnsanların içine girebildiğini düşünsenebi'...
.dersetuva.