20 Nisan 2010

ıslak.

yağmuru çok sevmemin herhangi bir melankolik nedeni filan yok. seviyorum, çünkü düşününce çok kutsal ve mistik bir şey. düşünsene birden bire gökyüzünden damlalar düşüyor böyle. sanki birisi üstümüze işiyor. kar daha da kutsal ve mistik. çünkü beyaz. düşün bi. lütfen.

- yağmurda yürümenin sevdiğim tek yanı, kafamın üstündeki şemsiyeye düşen yağmur damlalarının çıkardığı pıt sesleridir. yoksa niye seveyim ıslak.

2 yorum:

  1. pıt
    pıt pıt pıt pıt pıtıtıttıııtıtıtıtı...

    YanıtlaSil
  2. Adsız18.6.10

    Henüz ıslak'ın nasıl bir şey olduğunu keşfetmediğindendir belki. İnsanların birbirlerinin şemsiyeleri altına girmeye çalışırkenki o inanılmaz çabalarını. İzlemek. Neşeyle özgür damlaları yüzüne çarpması için izin vermek falan. Sonra donuna kadar ıslandığında kalabalık bir yere girmek. İnsanların senden vebalıymış gibi kaçması. Kıkırdamak gelir belki içinden. Belki de bir gün denersin. Gibi.

    -Senin gibi hissedip senin gibi yazmamın nedeni aniden sen olma isteğimdi aslına. Engel olmak istemedim bu isteğe. İnsanların içine girebildiğini düşünsenebi'...

    .dersetuva.

    YanıtlaSil