sözde kalabalıklardan, taş binalardan ve diğer yığınlardan fırsat bulup da gökyüzüne bakmayalı gündüzleri; o kadar olmuş ki. hep geceleri -yıldızolsadaolmasada- odamın camından gökyüzüne bakarım ben. her gece böyle. ama gündüzleri bakmayalı uzun zaman olmuş. dedim ya. bugün otobüsle eve gelirken sadece gökyüzüne baktım yol boyunca. sonra, sonra yeryüzüne döndüğümde üç durak geçmiştik ineceğim yeri.
- insanın, yaşadığı şehrin gökyüzünü tanımaması ne fena.
skip to main |
skip to sidebar
geceleri yıldızlar görülmüyor çünkü hava çok pis toz bulutunun içinden görmek imkansızlaşıyor. dün gece andromedayla perseius'u gördüm uzun bir aradan sonra (:
YanıtlaSilben de her gece gökyüzüne bakar ve o sırada baktığım yerlere bakıp benzer şeyler düşünen birinin olup olmadığını düşünürüm, o kişinin sen olmasına seviniyorum.
YanıtlaSilyalın(ız)sın.
YanıtlaSilküçük prens te çok yalnız ama biz onu da çok seviyoruz..
YanıtlaSil''işte büyük sır. hiç bilmediğimiz bir yerlerde, hiç görmediğimiz bir koyunun bir gülü yediği ya da yemediği (acaba hangisi?) öyle çok şeyi değiştirir ki..
YanıtlaSilgökyüzüne bakın. kendi kendinize sorun. yedi mi? yemedi mi? ne kadar çok şeyin değiştiğini göreceksiniz...
hiçbir büyük bunun ne kadar önemli bir sorun olduğunu anlayamaz! ''
neyseki buralarda sekiz yaşında birileri var..
bunca küçük prens benzetmesi ve alıntısı, gülümsetti beni. çok.
YanıtlaSil'gülümsemek' çok naif bir kelime di mi.
küçük prens gibi naif..
YanıtlaSilkırılganlığına rağmen güzel..
"işte o zaman çıngırak sesleri gözyaşlarına dönüşüyor..."
YanıtlaSil