çünkü; insan bazen o kadar yalnız kalır ki; canı ağlamak istediğinde banyoya girip yüzünü sabunlar. ve öyle ağlar. en kısa şortu ve terlikleriyle bakkala gidip, gazete ve süt alır. eve gelince hiç okumamak üzere bir köşeye atar gazeteleri. içmez. manşetine bile bakmaz. birden bire, 'ben ölürken, kesin bir yerlerde stairway to heaven çalacak. ne güzel.' diye düşünür. sonra bir kahve. daha önce hiç içmediği kadar sert. yanına da kahverengi sesiyle tom waits.
- çünkü, insan bazen o kadar yalnız kalır ki. hiçbir şey anlatamaz. kimsebilmez.
21 Haziran 2010
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
üzüyosun lan, ühüh...
YanıtlaSilevlensek?
YanıtlaSilsaat 05.29
YanıtlaSilyüzümde tebessüm oluşturan tek şey bu oldu.teşekkürler.
yorum gönder
YanıtlaSila.d.b.
melih.sen ağlama.ben senin için ağladım senin yerine bu sabah.
YanıtlaSilhttp://fizy.com/s/1d7b29#s/1d7b5q (:
YanıtlaSilYeni yazilar gormek istiyoruz ama.
YanıtlaSilçünkü, insan bazen o kadar yalnız kalır ki. hiçbir şey anlatamaz. kimsebilmez.
YanıtlaSil//dedin ya.haklısın.baksana herkes kendi dünyasında kendi derdini yaşıyor..değişen hiç bi'şey yok.kimi senin için üzüldüğünde senin üzüntünün de biteceğini sanıyor kimi başka şeyler..
hep böyledir zaten ve hepler çok üzüyor beni..
a.d.b.
ayın yirmialtısı
YanıtlaSilEy ruhumun ruhu bilir misin? Hz.Nuh'U geldiysen =3 kere tık-lat..
YanıtlaSilyani 21den bu yana birtek şey yazmışsın okuyamadan gittidim. geldim, :/ şimdide yeni birşeylerle tıklatmanı bekliyorum.
Ç=