2 Kasım 2009
bağ'lan.
kolay bağlanıyorum, evet. ama insanlardan daha çok; nesnelere, kitaplara, sokaklara, şarkılara bağlanıyorum ben. ya da sadece bir gülümsemeye, sevdiğim kişinin saçındaki herhangi bir kıvrıma. yağmurlu gecelerde odamın camından sokağa baktığım zaman gözüken karşıdaki sokak lambasının hemen altında toplanan su birikintisine mesela. chat noir defterime. ilk mızıkama. yastığıma. sevdiğim insanların seslerine. insanlara bağlanıyor muyum, bilmiyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
birini sana benzettim geçenlerde. izmirde olması imkansız kıldı. sen olsaydı da ne değişirdi gerçi, hiçbir şey.
YanıtlaSilÇok rahatsız oluyorsan bu durumdan,Can Yücelin BAĞLANMAYACAKSIN şiirini oku.Güzel öneriler var orda...
YanıtlaSilBen Bağlantı da kopukluk yaşıyorum artık insanlar konusunda ama sana kolay gelsin.
YanıtlaSilben olsaydım meraba derdin belki. ben de sana derdim. falan.
YanıtlaSilaptallllllllllllllllllllllll
YanıtlaSilaptal mı? niye ki?
YanıtlaSil