bir insanın hayatımdan bir anda gitmesinden çok yaşanmışlıklarımızın, paylaştıklarımızın bir anda yok olduğunu görmek acı verir bana. hatta en çok bu acı verir.
giden 'onlar'dır anılar değil.sen anılarıda zaman aşımında yanlızlığa bırakmadığın sürece onlar hep seninledir.onların küçücük bi hareketini hatırlatan o kadar çok şey yaşarsınki istesende bazen silemezsin onlar senin gerçeğindir..özlersin.evet acı verir en çokda onlar sen hiç bi zamanda olmamışsın gibi davranarak yaşamına devam ederken,,,sen hala onlarla yaşarken...
şöyle bir durum var. eğer o insan da sana senin ona verdiğin kadar değer veriyorsa o yaşanmışlıklar hiçbir zaman kaybolmaz zaten, gitmez... hatırlanır, hatırlandıkça o her zaman içinde duyduğun sevgiyi hissetmeye devam edersin.
ha eğer zaten o insan değerli değilse, ya da karşısındakini değerli görmüyorsa
giden 'onlar'dır anılar değil.sen anılarıda zaman aşımında yanlızlığa bırakmadığın sürece onlar hep seninledir.onların küçücük bi hareketini hatırlatan o kadar çok şey yaşarsınki istesende bazen silemezsin onlar senin gerçeğindir..özlersin.evet acı verir en çokda onlar sen hiç bi zamanda olmamışsın gibi davranarak yaşamına devam ederken,,,sen hala onlarla yaşarken...
YanıtlaSildediğim gibi. onların gitmesinde sorun yok. anıların yok olduğunu, silindiğini görmek acı veriyor insana.
YanıtlaSilkesinlikle.
YanıtlaSilfazla haklısın.
şöyle bir durum var. eğer o insan da sana senin ona verdiğin kadar değer veriyorsa o yaşanmışlıklar hiçbir zaman kaybolmaz zaten, gitmez... hatırlanır, hatırlandıkça o her zaman içinde duyduğun sevgiyi hissetmeye devam edersin.
YanıtlaSilha eğer zaten o insan değerli değilse, ya da karşısındakini değerli görmüyorsa
unut gitsin...
zaman aşımı hadisesi.
YanıtlaSilyavaş yavaş yok olduğunu görmek daha acı verici olsa gerek.bana öyle oldu.
YanıtlaSil